Około 25% chorych na cukrzycę typu 2 nie wie, że choruje. Objawy tej choroby mogą rozwijać się powoli. Dopiero, gdy pojawią się wyraźne problemy ze zdrowiem, poddajemy się badaniom, które odkrywaj źródło dolegliwości.

Cukrzyca typu 2 to choroba, w której organizm nie wytwarza wystarczającej ilości hormonu zwanego insuliną lub nie wykorzystuje insuliny w sposób, w jaki powinien. Insulina pomaga w transporcie glukozy do komórek. Kiedy insuliny jest za mało, albo jest niewystarczająco dobrze wykorzystywana przez organizm, glukoza zamiast odżywiać komórki, gromadzi się we krwi. To tak zwany wysoki poziom cukru we krwi.

Cukrzyca typu 2 była kiedyś nazywana cukrzycą dorosłych, ponieważ występowała rzadko u dzieci i nastolatków. Jednak od połowy lat 90. wrasta liczba zachorowań na cukrzycę wśród osób poniżej 18. roku życia. W dużej mierze dlatego, że coraz więcej młodych ludzi cierpi na nadwagę lub otyłość, co jest czynnikiem ryzyka choroby. Dzieci są również bardziej narażone na cukrzycę typu 2, jeśli nie są aktywne fizycznie lub jeśli w najbliższej rodzinie występuje ta choroba.

Ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 wzrasta wraz z wiekiem, ponieważ organizm może stać się odporny na insulinę, a trzustka może nie działać tak dobrze, jak kiedyś. Cukrzyca częściej powoduje komplikacje u osób w wieku 65 lat i starszych, zwłaszcza zawały serca, problemy z oczami i choroby nerek.

Jak przy każdej innej chorobie, im wcześniej się ją wykryje, tym łatwiej nad nią zapanować. Dlatego warto zwrócić uwagę na symptomy, które mogą świadczyć o rozwijającej się cukrzycy typu 2, a które zazwyczaj nie skłaniają nas do wizyty u lekarza:

  • zwiększone pragnienie – kiedy cukier gromadzi się we krwi, nerki muszą się bardziej napracować, aby się go pozbyć; to powoduje „wyciąganie” płynów z tkanek i w konsekwencji odwodnienie – stąd zwiększone pragnienie;
  • suchość w ustach – także ma związek ze wzmożoną pracą nerek;
  • zwiększony apetyt – ponieważ transport glukozy do komórek jest w cukrzycy upośledzony, organizm sygnalizuje głód nawet tuż po posiłku – co prawda żołądek mamy pełny, ale „transport pokarmu” nie dociera do komórek;
  • większa częstotliwość oddawania moczu – to nerki nerki pracują, by pozbyć się nadmiaru cukru z organizmu;
  • utrata wagi bez wyraźnej przyczyny – kiedy tracisz cukier wraz z moczem, tracisz również kalorie i możesz schudnąć, nawet jeśli jesz jak zwykle;
  • zmęczenie – organizm nie może w pełni wykorzystywać energii z jedzenia, do tego bywa odwodniony – to może powodować częste lub stałe uczucie nadmiernego zmęczenia;
  • problemy ze wzrokiem – wysoki poziom cukru we krwi może powodować problemy z ostrością widzenia;
  • bóle głowy – są także spowodowane wysokim poziomem cukru we krwi;
  • omdlenia – poziom cukru może spaść zbyt nisko np. po treningu, jeśli pominiesz posiłek, albo przyjmiesz sporo leków – wtedy może zdarzyć się utrata przytomności;
  • trudno gojące się rany – wysoki poziom cukru we krwi może spowolnić jej przepływ, co wpływa na tempo gojenia się ran;
  • mrowienie w dłoniach i stopach – cukrzyca typu 2 może wpływać na nerwy w dłoniach i stopach;
  • zaczerwienione, opuchnięte, wrażliwe dziąsła – cukrzyca może sprzyjać infekcjom dziąseł, możesz też zauważyć „obluzowanie” zębów.

Poinformuj lekarza, jeśli masz jakiekolwiek typowe objawy cukrzycy typu 2. Aby zapobiec poważnym powikłaniom, ważne jest, aby przejść testy i rozpocząć leczenie jak najwcześniej.